மனம் வலிக்கிறது

மனம் வலிக்கிறது. ஓடி விளையாண்ட தோட்டத்தில் ஓங்கி உயர்ந்து வளர்ந்த மரங்கள் வெட்டப்படுவதை நினைத்து மனம் வலிக்கிறது. அழகிய தோட்டம் சிமெண்ட்கட்டடமாக மாறப் போவதை நினைத்து மனம் வலிக்கிறது. வளைந்து நெளிந்து மேலே போகும் தென்னை அறுபடப் போவதை நினைத்து அழுகிறது மனம். மரங்களை வெட்டப் பிறந்தவன் மனிதன்.
மனம் வலிக்கிறது.

நான் கடவுள்

இன்று 'நான் கடவுள்' பார்த்தேன். பாலாவின் மிரட்டல் என்றே சொல்ல வேண்டும். முதல் இருபத்து நிமிடம் காசியையும், நமக்குத்தெரியாத காட்சிகளையும காட்டி அசத்தி / பயமுறுத்துகிறார். ஒரு நிமிடம், எழுந்து வீட்டிற்கு ஓடி விடலாமா என்று கூட எண்ணினேன். இப்படி கூட நடக்குமா? இப்படிப்பட்ட இடங்கள் கூட இருக்கின்றதா என்று நம்மை மிரள வைக்கிறார் பாலா! ஆர்யாவை பார்த்து என்னால் ஒன்றும் கணிக்க முடியவேயில்லை. ஆர்யா நல்லவரா கெட்டவரா, நன்மை செய்யப்போகிரவரா என்று முதலில் ஒன்றும் கணிக்க முடியவேயில்லை. சிறு வயதில் கொண்டு வந்து இந்த சாமியார் கூடத்தில் தனது மகனை இப்படி கூட விடுவார்களா என்று சந்தேக பட வைக்கிறார் பாலா. மகனைத் தேடி வந்த தந்தை இந்த சாமியார் கூட்டத்தில் தனது மகனை அத்தனை எளிதாய் கண்டு பிடிப்பது சற்று நெருடலைத்தான் இருக்கிறது. 'நான் கடவுள்' என்று சொல்லிக்கொண்டு அலையும் அகோரி கூட்டத்திலிருந்து தந்தை ஆர்யாவைக் தனது இல்லத்திற்கு கூட்டிக் கொண்டு வருகிறார். அகொரியின் அம்மா, ஆசையாய் மகனை சாப்பிட அழைகிறார். உனக்காக யாரும் இன்னும் சாப்பிடாமல் காத்திருப்பதாக கூறுகிறார். உடனே, அகோரி, இத்தனை வருடம் சாப்பிட்டயல்லவா என்று கேட்டு பெற்ற அம்மாவையே அதிர வைக்கிறார். நமக்கு மனம் வலிக்கிறது.
இப்படியிருக்கும் கட்டத்தில் ஒரு பிச்சைக்கார கூட்டத்தையும் அதற்கு ஒரு தலைவனையும், இக்கூட்டத்திற்கு உதவும் ஒரு போலீசையும், பிச்சையேடுக்கும் சிறு பிள்ளைகளையும் காட்டி நெஞ்சை உருக்கும் காட்சிகளை நமக்கு கண் முன் நிறுத்துகிறார் பாலா. கடவுளே, இப்படி கூட மனித ஜீவன்கள் நம்மை சுற்றி வாழ்கின்றனரா என்று நம்மை அழ வைக்கிறார் பாலா.

இக்கூட்டத்தில் கண் தெரியாத குருட்டுப் பெண் அம்சவல்லியாக வந்து சேர்கிறார் பூஜா. அவர் மிக அருமையாக பாலா சொல்வதை செய்து இருக்கிறார். பூஜாவிற்கு கட்டாயம் அவார்டு கொடுக்கலாம். அவ்வளவு உணர்வு பூர்வமான, எதார்த்தமான நடிப்பு. பல இடங்களில் நம்மை நெகிழவும், பல இடங்களில் அழவும் வைக்கிறார். அவருக்கு எழுதப்பட்ட வலுவான வசனங்கள் அவருக்கு ரொம்ப கை கொடுக்கிறது. ஜெயமோகனின் வசனங்கள், பல இடங்களில் கை தட்ட வைக்கிறது. முக்கியமாக, ஒரு ஊநமுற்ர பிச்சைக்காரன் பேசும் வசனங்கள், நம்மை சிந்திக்க வைக்கிறது.

சில நெருடல்கள்: எப்படி பூஜா ஒரு சர்ச்சுக்கு போகிறார்? பிறகு எப்படி கொடுமைக்கார கும்பலிடம் திரும்பவும் சிக்கி கொள்கிறார் என்று சரியாகவே காட்டவில்லை.
ஏன் சில பாடல்களை விட்டு விட்டார்கள் எனத் தெரியவில்லை.
இப்படி ஒரு சில நெருடல்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றன.
சில இடங்களில் சிலர் வேற்று மொழியில் பேசும் பொது தமிழ் வரிகளாக்கி காட்டியிருக்கலாம்.

அகொரியின் வயதான குரு சொல்லும் வசனத்தோடு படம் முடிகிறது.

நான் கடவுள். கொடுமைக்காரர்களை அழிப்பதும் கொடுமைகளை அனுபவிப்பர்களை அதிலிருந்து மரணம் என்கிற பெயரில் அவர்களை விடுவிப்பவதுமே அகொரியின் வேலை என்கிற வாக்கியங்களோடு முடிகிறது 'நான் கடவுள்'

ஏன்?

இன்றிலிருந்து நான் "ஏன்" என்கிற தலைப்பில் சில விஷயங்களை எழுதலாம் எனவிருக்கிறேன். எனக்கு விடை தெரியாததால் இதை எழுதவில்லை. விடை தெரிந்தும் சில மன ஆற்ராமைக்காகவும் மன மாச்சர்யங்களை பகிர்ந்து கொள்ளவும் இந்த பகுதியை ஆரம்பித்து இருக்கிறேன்.

பாதசாரிகளுக்கான பாலங்களை பலரும் பயன் படுத்துவதே இல்லை. ஏன்? பாலங்களை பயன் படுத்தக் கோரி அரசு மக்களுக்கு அறிவுருத்தாதது அரசின் குற்றமா? அல்லது மக்களின் அறியாமையா... உதாரணத்திற்கு, பெருங்குடி அருகில் அழகிய பாலம் ஒன்று, மக்களின் பயன்பாட்டிற்காக, வண்ணமயமாக பெயிண்ட் எல்லாம் அடித்து, அமைச்சர் ஒருவரால், ஆரவராமாக திறந்து வைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால் என்ன பயன்? அனைத்து மக்களும், டிராபிக் ஜாம் செய்யவே விருப்பபடுகிறார்கள். பேருந்திலிருந்து இறங்கியவுடன், தெருவைக் கடக்க அனைத்து வேகமாக வரும் வண்டிகளைப் பற்றியும், தன்னுடைய உயிரைப் பற்றியும் கவலையே படாமல், வெகு லாகவமாக தெருவைக் கடக்கிறார்கள். பாலம் என்ற ஒன்று இருப்பதாகவே யாருக்கும் நினைவிருப்பதாக தெரியவில்லை. மக்கள் வாழ்க்கையை வேகமாக கடக்க விரும்புவதில்லை. அனுபவிக்க விரும்புகிறார்கள். ஆனால் ரோட்டைக் கடக்கும் விஷயத்தில் வேகத்தை விரும்புகிறார்கள்............. ஏன்?

Padikathavan

படிக்காதவன் ...........யாருக்கும் புடிக்காதவன்!!!
விவேக் வடிவேலுவைக் காப்பியடிக்கிறார் ...நல்ல காமெடி!!!
மொத்தத்தில் சரியான மொக்கை !!!

வடிவேலு kaamedi

சில நாட்களாக, வடிவேலு காமெடியை ரொம்பவே கூர்ந்து கவனித்து வருகிறேன். இவருடைய பழைய காமெடியைப் பார்த்தாலே, வாழ்க்கையில் முன்னேற எப்படி துடித்திருக்கிறார் எனத் தெரிய வரும். தனக்கென ஒரு பாணியை அமைத்துக் கொண்டு மனிதர் எப்படி கலக்குகிறார். பிரண்ட்ஸ் படத்தில் வரும் இவருடைய காமெடியை யாராலும் சிரித்து அனுபவிக்காமல் இருக்க முடியாது. இவருடைய காண்டிராக்ட் எடுத்து வெள்ளையடிக்கும் பாத்திரம் எனக்கு வெகுவாக சாப்ட்வேர் ப்ராஜெக்ட் மாநேஜெரை நினைவு படுத்துகிறது. ஒரு காட்சியில் தொழிலாளரை ஆணி எல்லாவற்றையும் புடுங்கும் படி கூறுவர். அதே மாதிரி சாப்ட்வேர் தயாரிக்கும் இடத்திலும் மேனேஜர், எல்லா தவறுகளையும் பிக்ஸ் பண்ண சொன்னால், ப்ரோக்ரம்மேர்ஸ் எது கிரிடிகல் எது மைனர் எது மீடியம் தவறுகள் என்று தெரியாமல் மேனேஜர் இடம் திட்டு வாங்கி கட்டிக் கொள்வார்கள். இது மாதிரி பல காட்சிகளை ரிலேட் பண்ணி சிரித்துக் கொள்ளலாம்.

இன்னுமொரு படத்தில், ஏகப் பட்ட அடி வாங்கிய பிறகும், என்னை ரொம்ப நல்லவன் என்று சொன்னார்கள், என்று பெருமைப் பட்டுக் கொள்வார். அது போல, இளித்த வாயாக அதிகம் வேலை செய்பவனே, ப்ரோக்ரம்மேர்ச்களுகிடையில் "ரொம்ப நல்லவனாவான்!!!"

உண்மையிலேயே வடிவேலு காமெடியை வைத்து ஒரு பி.ஹெச்.டிஏ பண்ணலாம்.

அம்மாவின் ஆசை

என் அம்மாவின் ஆசை தனது மகன் வயிற்று பேத்தியின் திருமணத்தை பார்க்கும் வரையிலும் உயிரோடு இருக்க வேண்டும் என்பதுதான். ஆனால்பேத்தியின் கல்யாண நாள் அன்றும் உடல் நலமில்லாமல் போக வேண்டிய சூழ் நிலையாகி விட்டது. எப்படியோ என் அக்காவின் உதவியுடன் அப்போல்லோவில் ஒரு நாள் வைத்தியம் செய்து கொண்டு மணமக்களைப் பார்க்க வீடு திரும்பிவிட்டார்கள். உண்மையிலேயே என் அம்மாவின் மன உறுதியைப் பாராட்டத்தான் வேண்டும். அவர்களுக்கு இருக்கும் மன உறுதி நூற்றில் ஒரு பகுதி கூட எனக்கு கிடையாது என்றே சொல்ல வேண்டும். பேத்தியின் மணநாள் மாலையில் அவர்கள், மருத்துவ மனைக்கு சென்று வந்த சுவடே தெரியாமல் சோபாவில் உட்கார்ந்த்து இருந்ததை என்னால் என் வாழ் நாள் முழுதும் மறக்கவே முடியாது!!!

கனத்த மனதோடு ஒரு கல்யாணம்!

சமீபத்தில் நான் முக்கியமான ஒரு கல்யாணத்திற்கு போக வேண்டிய கட்டாயம். கல்யாண கூடத்திற்குள் நுழையும் கணத்தில், ஒரு சிறிய யுவதி. அவள் கண்களில் கண்ணீர் நிறைந்து ததும்பிக் கொண்டு இருந்தது. அக் கண்ணீர், என்னை ரொம்பவும் சங்கடப் படுத்திவிட்டது. நான் ஏதோ ஒரு வகையில் அப்பெண்ணின் சொந்தம் என்பதால் அவள் கண் கலங்கியதற்கு எனக்கு காரணம் தெரியும். எனக்கும் அந்த கலக்கம் ஒட்டிக்கொண்டது. மனம் கனத்து விட்டது. அன்று காலைதான் எனது தாயும் உடல் சுகமில்லாமல் அப்போல்லோவில் அட்மிட் செய்யப்பட்டு இருந்தார். எல்லாமாகச் சேர்ந்து, கனத்த மனதோடு நான் பங்கு கொண்ட கல்யாணம் இது ஒன்றாகவே இருக்கட்டும் என்று எல்லாம் வல்ல இறைவனை வேண்டி கொண்டு வீடு திரும்பினேன்.

அப்பெண்ணைப் பார்த்து இப்படி எனக்கு சொல்லத் தோன்றியது!
கலங்காதே பெண்ணே !
இதயம் இப்போது கனத்தாலும், உனக்கும் காத்திருக்கிறது, ஒரு நல்ல எதிர்காலம்.!!!

காத்திருத்தல்

வாழ்க்கையில் நாம் ஏதாவது ஒன்றிற்கு காத்திருக்க வேண்டிய தருணங்கள் உண்டு. அவைகளில் சில மிகவும் சந்தோஷத்தைக் கொடுக்கும் காத்திருத்தல்கள். சில மிகவும் துக்கக்தைக் கொடுக்கும் காத்திருத்தல்கள். சில கடுப்பைக் கிளப்பும் காத்திருத்தல்கள். சில நிம்மதியைக் கொடுக்கும் காத்திருத்தல்கள். நான் சந்தித்த சில காத்திருத்தல்களைக் இங்கு காண்போம்.

கடுப்பு காத்திருத்தல்கள்.

1. மருத்துவ பரிட்ச்சைக்காக ஆஸ்பத்திரியில் காத்திருக்கும் சமயம், தெரிந்தவர்கள் மூலமாக உள்ளே நுழைவர்களைப் பார்க்கும் போது வரும் எரிச்சலும், கடுப்பும் சொல்லி மாளாது.
2. பாஸ்போர்ட் அலுவலகத்தில் லைனில் காத்து நின்று கடைசியில் இது சரியில்லை, அது சரியில்லை என்று நிராகரிக்கப்படும் பொழுது வரும் கடுப்பிற்கு அளவேயில்லை.
3. சரியான காலை வேளையில் அவசரமாக அலுவலகம் சென்று கொண்டிருக்கும் பொழுது, டிராபிக்க்கில் மாட்டிக்கொண்டு மெதுவாக ஊர்ந்து செல்லும் கடுப்பிற்கு நிகர் எதுவுமில்லை.

நிம்மதி/சந்தோஷமான காத்திருத்தல்கள்.

1. நேர்முகத் தேர்வில் வெற்றி பெற்று ஆர்டர் வாங்கும் தருவாய்
2. பிடித்தவர்கள், விமான நிலையத்தில் தரை இறங்கியவுடன் வரும் நிம்மதியே தனிதான்.

ரயில்வே மருத்துவமனையில் ஒரு இரவுப் பொழுது

எனதன்பு அம்மா சுகமில்லாமல் சமீபத்தில் உடல் சுகமில்லாமல் போகவே ரயில்வே மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். நாங்கள் எவ்வளவோ தனியார் மருத்துவமனையில் அம்மாவைச் சேர்க்க கோரியும், அப்பா கேட்கவேயில்லை. வேறு வழியின்றி எனது அக்கா அன்று அம்மாவுடன் தங்கி பணிவிடை செய்ய நேர்ந்தது விட்டது. பேருக்கு அண்ணன் என்ற உறவு பார்த்து விட்டு சென்றதாக ஞயாபகம். அடுத்த நாள், அக்கா என்னை மருத்துவமனையில் தங்க சொல்ல, நானும் சரியென்று சென்று விட்டேன்.
மருத்துவமனை என்கிற பெயரில் நான் நரகத்தை சந்தித்து விட்டேன் அன்று. எட்டு மணிக்கு அம்மாவிற்கு எடுத்து சென்ற சாப்பாட்டைக் கொடுத்து விட்டு, நானும், சாப்பிட்டுவிட்டு தட்டை அலம்பச் சென்றேன். கடவுளே! அப்படியொரு மோசமான அலம்பும் இடத்தை நான் என் ஜென்மத்தில் பார்க்கக்கூடாது. எனக்கு மயக்கமே வந்து விட்டது. பிறகு, படுக்க செல்வதற்கு முன் அம்மாவை கழிக்கும் அறைக்கு கூட்டிச் செல்லும் கட்டம். கழிக்கும் அறியா அது? கடவுளே? எனது அம்மாவை ஏன் இப்படி ஒரு இடத்தில் வந்து கிடக்க வேண்டும் என்று திட்டியே விட்டேன். அடுத்து, தூங்கும் கட்டம். படுத்த நொடியிலிருந்து ஒரே கொசுவின் ஓலம். சுத்தமாகத் தூங்க இயலவில்லை. கொசுவின் கொடிய கஷ்டத்திலும், அம்மா அயர்ந்தது தூங்கிக் கொண்டிருந்த்தார்கள், மாத்திரையின் மயக்கத்தில். நானோ சுத்தமாகத் தூங்கவேயில்லை. கடிகாரத்தைப் பார்த்துக் கொண்டே நேரத்தை கழித்துக்கொண்டிருந்தேன். என் மனதிற்குள் ஆயிரம் கேள்விகள் வந்து வந்து போய்க் கொண்டிருந்தது. ஏன் இப்படி வயதானோர், நமது சொல் பேச்சைக் கேட்க மாட்டேன்கிறார்கள். நம்மை ஏன் எப்படி ஒரு கஷ்டத்திற்கு ஆளாகிகொண்டிருகிறார்கள்? கைபோனை எடுத்து பாட்டு கேட்கலாமென எடுத்தேன். அதுவும் பிடிக்கவில்லை. எப்படியோ இரவு பொழுது கழிந்தது. காலையும் வந்தது. திரும்பவும், அந்த கழிக்கும் அறைக்கு போகும் கட்டம், மனதை என்னவோ செய்தது. இர்ந்த்டாலும், வெளிக் காட்டிகொள்ளாமல் அம்மாவிற்கு வேண்டிய பணிவிடையைச் செய்தேன்.

நாங்கள் அக்கா தங்கை மூன்று பேரும் சேர்ந்து அம்மாவை, ஒரு நல்ல தனியார் மருத்துவமனையில் சேர்க்கும் திறன் உள்ளவர்கள்தாம். ஆனால், எனது பெற்றோரோ பெண்கள் தயவில் வாழப் பிடிக்காத பழைய எண்ணம் கொண்டவர்களாக இன்னும் இருக்கிறார்கள். என்ன செய்வது? இப்படியே அவர்களை விட்டு விடுவது தான் எங்கள் எண்ணமும். திருத்த இயலாது என்று, நாங்கள் எங்களை விட்டு கொடுத்து அவர்களுக்கு பணிவிடை செய்வது என்ற முடிவிற்கே வந்து விட்டோம்.

மழை !!!

மழை !!!
மழைக்கும் மனிதனுக்கும் சம்பந்தம் !!!

மேகங்களை தாண்டி தப்பிப் பிழைத்து வருகிறது மழை.
மோகங்களைத தாண்டி தப்பிப் பிழைக்கிறான் மனிதன்!
மழையின் எண்ணம் மண்ணைச் சேர
மனிதனின் எண்ணம் பெண்ணைச் சேர !
மழையின் காதல் மண்ணைச் சேரும் வரை
மனிதனின் காதல் பெண்ணைச் சேரும் வரை!
மழையின் வாழ்க்கை பூமியை சேரும் வரை
மனிதனின் வாழ்க்கை சாமியை சேரும் வரை!
மழைக்கு வாசம் மண்ணைச் சேர்ந்ததால் தான்
மனிதனுக்கு (வா)பாசம் பெண்ணைச் சேர்ந்ததால் தான்!
-----

கோபம்

கோபம் என்பது மனித இயல்பா? பரம்பரையில் வருவதா? அல்லது மனிதன் தானாகவே சேர்த்துக் கொள்ளும் ஒரு சொத்தா? இந்த கோபம் ஏன் வருகிறது? இதைக் கட்டுப்படுத்த யோகா போன்ற முறைகளை செய்பவருக்கு கூட கோபம் வருகிறதே ஏன்? கோபம் என்பது, தன்னுடைய இயலாமையை மற்றவருக்கு புலப்படுத்தும் ஒரு வழி என்று நான் நம்புகிறேன். தன்னுடைய இயலாமையை தானே உணர்ந்த்தவருக்கு கோபமே வராது என்று நம்புகிறேன்.

எனக்கு தெரிந்த ஒருவர் யோகா செய்து கொண்டிருக்கும் வேளையில் அவர் இருந்த அறையை அவர் மனைவி கூட்டி பெருக்கினாள், அது அவர் யோகாவை கலைத்து விட்டது என்று யோகாவிலிருந்து எழுந்து அவளை அடித்து நொறுக்கி விட்டார்.

குருவிக் கூடு போல் இருக்கும் இக்கால வீடுகளில் யோகா செய்ய இடமேது? மனைவி அவள் கடமையை செய்வது தவறா? அல்லது, யோகா செய்வது, கோபத்தைக் கட்டுப்படுத்தாதா?

என்னைப் பொறுத்த வரையில் மனிதன் தன் கடமையை தவறாமல் செய்தும், அடுத்தவரை புண் படுத்தாமல், ஒழுக்கமான உணவு பழக்க வழக்கத்துடன், தன்னை உணர்ந்தும் வாழ்வதுமே ஒரு சிறந்த யோகா நிலை.

Power Serve with our CEO

Recently, I got a chance to go for a "Power Serve" with our company's CEO. It was a great feeling to be welcomed by 500+ students from a government high school at Sholinganallur. My company gave me a chance to serve them, by providing, class room stuff, sports stuff and computers for their labs.

This day, brought me all the memories of my old school days. I also studied in a government higher secondary school, and I could see myself , by seeing those girls in the uniform. I remembered the day, when some chief guest came and distributed prizes to us.

Our CEO, spoke in tamil saying, he may be wrong in grammer, but he spoke in perfect tamil. He told about the importance of learning to speak in English, as English is very much important for communication and communication is important for a business, where we may have to converse with the near by states to other country people.

Finally the students showed their talents through singing, dancing, arts etc...

It was a great experience for me!!!

Kuselan - Review

hmmm.. with great expectations I saw Kuselan a few days ago! What a disappointment?
I expected much more..
The film is about friendship and the friendship is not shown naturally with great impression. Pasupathy does a good job, but the Rajini's charisma has not allowed him to get the real potential out of him. He has played subtle and Meena is not at all suited as a wife to him. The relationship between meena and pasupathy is like a corporate employee married a government employee. The kids also are shown with hi class kind of instead of children from poor family. Given a chance to Cheran, he might have casted this movie better than P.Vasu. No realism in the sets as well as in the casts. Vadivelu also is playing some over acting at times. Comedy with beautiful wife is boring and creates sense of vomitting, when he watches her doing exercise and allowing the other men in the area to watch the same. Nayanthara cheats by not even speaking and showing her acting talent. She has started to show her curvy figure and make money out of it. Otherwise nothing to tell about her.
Tamil cinema has shown friendship in lots of movies and they have created great impression for a longer period of time. P.Vasu has made a ready made "Uppuma" in the name of friendship.

Who Am I? A Career Woman? OR An House wife?

Being a woman..that too being a career woman and a house wife is quite hard. It is tedious to balance between home and the career. After I came back from my 1 month tenure at US, Life became upside down in one day.
The day I landed, challenges were dancing in front of me. Challenges can dance one after the other and easier to watch and tackle. But they all danced together and had to be taken care of simultaneously. Challenges in the form of

• Maid
• Kids
• Sister
• Husband
• Home
• Household
• Self.

The day I landed , the most important person of the household in the form of maid, told me that she is going to stop from today onwards. OOOOOHHHH my!!! I need to do all the work!!!! Called up my mom and shared my feelings. Mom told me to make use of the teen age kids, who should learn the responsibilitly. Oh... ok.. I thought, there is one more way of mitigating this issue. Ok.. I started to depute the work to my teenagers..Hey you must do this and you must do these... What a kind of response I got. No one on this earth would believe that. My 13 year old teen said...mom...dont worry ..i will do it in another 2 minutes and continued watching 'Hanna Montannah' and I could hear the giggles and laughters for the next 30 mts. Nothing moved in the house. No one did what ever I asked for. I called up my teen again.........and she said oh..yeah mom..i do remember...dont worry i will do it........ How to Be positive and How to behave negative... we can learn from her. Ok..I started to do the chores I assigned her. To my surprise, i did not get any feelings from her, though I finished the work and she did not had a pinch of guilty feelings and the next serial in the tv started and the giggling continued......... . Ok. My next 'asthram' started.. Ok...dear if you are not doing this work i will not give you tv or internet. She told ok..Ok... I will do it. The next minute i saw her lying in her bed with a story book. She told that she will do it...BUT WHEN???? Even GOD will not know about it.

Ok..all the house hold chores starting from cooking, cleaning the house, brooming, mopping, washing the dishes, drying the clothes, folding them in the evening, cleaning the sink, cleaning the toilets, bathrooms.....ohhhhhhhhh the chores continues.... and no one seems to bother except me and the one and only 'ME' had to do all the maid jobs, go to office also at right time?!!!?

The next challenge, sister is not feeling well and thought of taking care of her and brought her with me. In the chaos of my, no maid syndrome, she ran away to her house saying, all her illness has gone after seeing me in these troubles.

The next challenge, small cyst removal in the shoulder 2 months before, bloated for some reason and broke with lots of puss and had to be attended by the doctor after 2 hours of waiting at his door step.

The next challenge, after a month visit, no grocery at home. Husband says,,'order through phone know' and he ran away to office. Ok..take the phone and order..Half the item were not delivered and half had some kind of insect issues, had to be returned.......Ok..run directly to grocery , vegetable, fruit shops, get stuff for home. Come back home with all the bags in hand. Teen daughter opens and go backs to giggle with Hanna montannah...Hey..could you please help me arranging these things? I ask...She says 2 minutes mom.....hmmm... by now you should be knowing the meaning of 2 minutes...... .OK.. i started to arrange the stuff i got from the different shops and find the fridge in nasty condition and start to remove them all, clean them and wipe finally and arrange the stuff again...easily 3-4 hours flew on these regard. Still the teen is infront of TV or internet...chatting with the so called 'Friends'

The next challenge in the form of husband..Always in front of the newspaper or the IPL match or Sienfield or some rubbish HBO/AXN movies...Eating with all the junk items beside and making the bedroom as junk room. Again push him away from the bedroom and clean it up. He always says 'dont worry..dear...about all these things.' I will do it...But When .....GOD also will not know... Ok...lie down on the bed and see the fan........Oh..My look at the dust accumulated on the fan. Ok..I tell him...the fan needs to be cleaned.....He says..dear dont worry..i will do it first thing in the morning. Morning comes...newpaper also comes...coffee smell comes..and his fan cleaning urge vanishes with all these.....and I do remember still....Put the stool over the bed...call the teen son.........and he comes and make him to wipe the fan at that instant..Otherwise he will run away by saying 2 minutes....... hmm..what a challenge in life.

Come back from office thinking of Home Sweet Home. Oh my...the home looks like a war fare. Ok...clean up clean up and cleanup. meanwhile cook for the teens and husband. No one wants to ask 'What can I do for you?' At last the wk end comes........and again, look at the house so dusty. Can we clean up? I ask my teen daughter. Oh yeah mom, sure I will help. Saturday morning..no sign of people around the living room..sleep sleep sleep....hmm...hey can we clean up the living room. clean up the almirah with dolls. no sign ....ok..let me do it. look at the dust at the windows...ok..let me clean up.. Look at the unnecessary things on the sofa..ok..let me clean up. If I dont do this also, no one cares and no one bothers to do it..........

Teen daughter is not eating properly. How to make her eat? Call her to eat... mom 2 minutes... The milk still sitting on the table waiting for her. Have you eaten your idlies...oh yeah..she says and continues with her friend over the phone...but to my surprise, for some reason, the idlies will be eating the dustbin after a while......... Hey why are you lying? she says oh..mom that fell down and I had to throw it. what a kind of lie? She becomes ill and calls me in the middle of the meeting, mom I have severe head ache and I cant tolerate. I ping my husband, (by thinking he may take up the responsibility of taking her to hospital)..and he says, hey why dont you take her to Agarwal? Agarwal for a small head ache??? i get puzzled and book an appointment with local Dr.Mahendar, wait at his door step for 2 hours, get her checked, go to pharmacy, get the medicines, reach home and by then the time would be 8.30...what can we eat??? The ill daughter would say...pizzaaaaaaaaaaaaaa; hey all of you eat dosa what else. i can server after that time...

One day with lots of PMT, started to yell at everyone at home. Why should I do everything and no one wants to share..blah blah..blah........... Husband for some reason, disappeared from home and brought me another challenge in the name of dishwasher. Hey..you dont have to worry. just load all the dishes, it will do for you, he vanished out of my sight,,,but none of the dirts from the dishes vanished from the dishes.......... IFB sells dishwashers without the avaiblability of the required detergents for the dishwashers...... So i poured the washing liquid and when I opened the dishwasher, it looked as if it took a nice soappy frothy bath in the bath tub. hmm...took away all the dishes, re cleaned it in hands and arranged them in the kitchen...To mitigate one challenge another challenge is sitting in my balcony now.

I have pointed out all the risks of being a working woman , who wants to act as an house wife. By reading this, if any woman wishes to go to work or any woman who is working wants to be a house wife...please think twice.

Back to Square One!!!

For a longer time, i did not write in my blog. I can't say that i did not had time. But I would say, there was no inclination towards writing. Well....... now I have the full blown mood to share things.

I had to travel to US on business and it was an excellent trip, according to me. This place called 'Grand Rapids' is a small town at Michigan and nearby the lake Michigan. Excellent landscapes, less population, well mannered people etc..etc... I had to go alone and was placed in a small hotel called Hampton Inn. I just spent my time other than the business hours at Grand Rapids by roaming around clyde park and in around the small hills there with lot of shopping. It was good to have small walk around the place and it had small creeks. First of all i just loved to see the regulated traffic after 4 years. It is enjoyable to watch a place where no one spits around.

I had to go to my business and come back to the room by cab called Green Chaueffuer. It is being run by two women called Linda and Debby. These two women charged $7 per trip initially and while travelling she asked me where we are working and in which field etc..and Once she came to know that we are in software field, they raised the minimum charge to $10....quite funny. I watched all the eposodes of 'Everybody loves Raymond' my favorite sitcom! One of the week end, my nephew came and took me to the nearby place called Holland and it was a very good experience in going out at 42F and it was too cold over there. I felt very nice after seeing ocean of tulips over there. My recent favorite flower is nothing but different coloured Tulips.

Then we went to sears towers at Chicago and reached the 103 floors in 1.5 mts. Wow!!! It was amazing to watch Chicago in sea of lights. It was like watching a light factory!!! Then finally a good food at Devon street and ended up at cousin's place.

Two small kids of my cousin fascinated me and reminded me of my 'chitthi' a lot.

While coming back had a good time with my collegue called Shraddha at Chicago airport. There was a smll confusion at the ticket confirmation while checking in...and all ended well...

Hmmm...a good trip indeed.

In my next blog, I will share the experience I had once I came back home. One month without any family clutches, it was so good. Hotel room, business. These were the two to be known for a month and nothing pondered the brain other than those two. It was like flying in the air for me, as if I had wings for a month. But one should know, how tough, and how a woman who balances the career and home front and it is an herculean task indeed!!!

Indiralogathil na.azhagappan

Indiralogathil na.azhagappan
Boologathin top class mokkaiappan!!!
Blade of the year 2008

ஒன்பது ரூபாய் நோட்டு

ஒன்பது ரூபாய் நோட்டு:
நேற்று, இந்த படத்தை சத்யம் காம்ப்ளெக்ஸில் பார்த்தேன். தங்கர் பச்சான் மனித உணர்வுகளை படமெடுத்து கலக்கி விட்டார். ஒரு தகப்பன் என்பவன், பிள்ளைகளுக்காக சம்பாதித்தால் மட்டும் போதாது, பிள்ளைகளை அரவணைத்தும், தட்டிக் கொடுக்க வேண்டிய இடத்தில் தட்டிக்கொடுத்தும், வளர்க்கத்தெரியாத, அன்புள்ளம் பொங்கும், ஒன்றையும் தவறாக எடுத்துக் கொள்ளத் தெரியாத வெள்ளந்தியான பாத்திரம் ஏற்று வருகிறார் சத்யராஜ். அவருக்கு இணையாக அர்ச்சனா வெகு நன்றாக நடித்து அல்ல - வாழ்ந்து இருக்கிறார். கோவில் முன்பு, தன் கடைசி மகனின் காதலைத் தெரிந்து கொண்ட பிறகு, தனியே புலம்பும் காட்சியில் அசத்துகிறார் அர்ச்சனா!! அதையே ஒரு வசனமும் இல்லலாமல் உணர்ச்சிக்ளாலேயே உணர்துகிறார் சத்யராஜ்!.அவருக்கு இணையாக ரோகிணி, சத்யராஜுக்கு, எங்களையும், உங்களை மாதிரி, ஒருவருமற்றவராக்கி விட்டு விடாதீர்கள் என்று கூறும் போது, நம்மை கண் கலங்க வைக்கிறார். இன்னுமொறு காட்சியில் சத்யராஜ் நாசரை வழியனுப்பி வைக்கும் காட்சியில் தங்கர் நம்மை யோசிக்க வைக்கிறார். என்னதான், நண்பர்கள் என்றாலும், குடும்பத்திற்குள், நுழைந்து விட்டால், எப்படி, நட்பு, கூறு போடப்படுகிறது, என்பதை நாம் நன்கு உணர்கிறோம்.
எனக்குப் பிடித்த காட்சி : இறுதி காட்சியாக் காட்டப்படும், அந்த இளைஞன், நான் சென்னைக்கு போக வேண்டுமா என யோசிக்கிறேன், என்பது, இக்கால இளைஞர்களிடையே . பெற்றோரை, தனியே தவிக்க விடக்கூடாது, என்கிற, நிச்சயமாக சேர வேண்டிய கருத்து.
தங்கர், தரமான படத்தைக் கொடுத்து, திரும்பவும், நிரூபித்தி விட்டார், தான் யார் என்பதை!!!
நிச்சயம், பல் வேறு விருதுகளை தட்டிக் கொண்டு போகப்போகிறது, ஒன்பது ரூபாய் நோட்டு!!!

If you want a woman to be.........

If you want a woman who always take care of herself and thinks about only her self and not bothering about the counter part
If you want a woman who always goes away from the counter part and enjoy alone in the park and the swimming pool
If you want a woman who always roams around the city by expending all the money her counter part earns
If you want a woman who buys stuff on her own for herself and forces the counterpart to wear what she chooses
If you want a woman who makes a man to roam around the house as a maid and eats what he cooks
If you want a woman who gobbles all the money and telling people around that all she wants is money and not gifts from others
If you want a woman who never stays at home though stamped as a home maker and roams around the shopping malls every day or the other
If you want a woman who takes all the decisions starting from buying everything at home to making financial decisions
If you want a woman who forces the counterpart to make money illegally on her name
If you want a woman who takes decisions on the upkeep of the house and going away from the family traditions and culture
If you want a woman who manages all the money and finance of the house
If you want a woman who totally/wantedly ignores her own mother in law but comments about others’
If you want a woman who avoids visiting mother-in-law but needs only her husband
If you want a woman who makes the options of setting up the house holds things of her choice
If you want a woman who is dumb and making others dumb
If you want a woman who promptly updates about to other people’s mother-in-law
If you want a woman who never speaks to her husband in-front of others, but takes all the decisions at the background
If you want a woman who never opens her mouth on any kind of family discussion in front of others
If you want a woman who forces her counter part, not to take care of his parents
If you want a woman who talks ill about her in-laws, about their in capabilities and comparing with others
If you want a woman who plays double game with her counterpart and hides things from him
If you want a woman who keeps mumbling about her own counterpart whenever we meet
If you want a woman who keeps mumbling about her own self and the financial conditions of her own family
If you want a woman who has made use of her own mother-in-law as washing machine and dishwasher
If you want a woman who mumbles about her own mother-in-law, but never get rid of her for own selfish reasons
Ultimately, If you want a woman to be just a flowerpot!!!

I am not of that kind……. I am very sorry!!! I am woman of different caliber!!! You can never understand me and I can never expect you to understand me!!!

Freak Accident

Y'day, I met with a freak accident. We both went to a temple, came out towards the two wheeler. He started the vehicle and I was about to get into the pillion. Suddenly a big blow from my back and i could not balance and fell down. He yelled at me there is a car backing up and it has hit me already. I was about to get up and balance my self and before a fraction of second, there was a second big blow. I totally lost my balance and fell down completely. Scratches all over and before I recognize what is happening, He started to fight with the driver and gave a big blow on his face and everywhere. I told him to stopp.........I am OKKKKKKKKKK.... but He gave a big shot to that driver.

Now I am very much feeling for that driver. Poor guy, infront of the temple, he had to get big blows from him for a smaller mistake of not switching the car lights on, and reversing without thinking who is behind the car!!!!

Bad time for me and the driver and my husband's wrist which got hurt after the fight!!!!

Diwali Sweets

Celebrating Diwali!

Some years ago, when we celebrate Diwali, there would be some sort of expectation towards, wearing new dress, bursting crackers, to eat lot of sweets, share sweets among frineds relatives etc... We usually buy dresses for selective festivals like this and there was a value for it. We usually make sweets only for certain specific festivals with specific sweets and there was a value for it. We used to live in independent houses where in we will have a big space infront of the houses and bursting crackers in front of the house along with neighbours was a big fun.

Now a days all these values hase gone with the wind. Since people buy dresses for any occassions without hesitations and get the sweets from the sweet shops etc..those old age values has gone. Since people live in small petty flats, bursting crackers tradition has already gone. Since people get lot of sweets from outside and offices etc...no value for the sweets prepared at home and distributed by relatives. People give a bad look at the sweets made at home and the value for the effort and time spent on to make sweets and savories has already gone.

Recently i saw an event. Some one visiting somebody's home do not worry to share the sweets they get from office etc.. They pluck out the sweets they like and share the remains to the friends'/relatives place. I dont know what kind of culture it is..........

The eagarly served sweets/food is not given with any respect and they are all of given with the least value and no one wants to talk about it also.

The value for the old age tradition has totally gone...............

Today is Teachers' Day!!!

எனக்கு என்னுடைய 3வது வகுப்பு ஞாபகம் வந்து விட்டது.

டீச்சர் : எல்லொரும் கிழக்கே பார்த்து நிற்கிறோம். பிள்ளைகளே , உங்கள் முன்னால் தெரிவது கிழக்கு, பின்னால் இருப்பது மேற்கு, இடது கைப்பக்கம் இருப்பது வடக்கு, வலது கைப்பக்கம் இருப்பது தெற்கு.இப்பொழுது, எல்லோரும், அப்படியே திரும்பி நில்லுங்கள்.ம்ம்..ராஜேஸ்வரீ, இப்பொழுது சொல், உன் முன்னாடி இருக்கும் திசை என்ன?
நான் : கிழக்கு டீச்சர்.
டீச்சர்: இல்லை தவறு. அனைவரும், என்னப்பார்த்து, திரும்பி நில்லுங்கள். உங்கள் முன்னால் தெரிவது கிழக்கு, பின்னால் இருப்பது மேற்கு, இடது கைப்பக்கம் இருப்பது வடக்கு, வலது கைப்பக்கம் இருப்பது தெற்கு.இப்பொழுது, எல்லோரும், அப்படியே திரும்பி நில்லுங்கள்.ம்ம்..ராஜேஸ்வரீ, இப்பொழுது சொல், உன் முன்னாடி இருக்கும் திசை என்ன?
நான் : கிழக்கு டீச்சர்!!
டீச்சர்: இல்லை திரும்பியும் தவறு. அனைவரும், என்னப்பார்த்து, திரும்பி நில்லுங்கள். உங்கள் முன்னால் தெரிவது கிழக்கு, பின்னால் இருப்பது மேற்கு, இடது கைப்பக்கம் இருப்பது வடக்கு, வலது கைப்பக்கம் இருப்பது தெற்கு.இப்பொழுது, எல்லோரும், அப்படியே திரும்பி நில்லுங்கள்.ம்ம்..ரம்யா, இப்பொழுது நீ சொல், உன் முன்னாடி இருக்கும் திசை என்ன?
ரம்யா: மேற்கு டீச்சர்.
டீச்சர்: சரியாக சொன்னாய் ரம்யா!
நான் : ???
டீச்சர்: எல்லொரும், வீட்டில் போய் படித்து விட்டு வாருங்கள், நாளை, நான் மறுபடியும், இதே கேள்வியை கேட்பேன், சரியா பிள்ளைகளே?
மறு நாள் ...
டீச்சர் : எல்லொரும் கிழக்கே பார்த்து நிற்கிறோம். பிள்ளைகளே , உங்கள் முன்னால் தெரிவது கிழக்கு, பின்னால் இருப்பது மேற்கு, இடது கைப்பக்கம் இருப்பது வடக்கு, வலது கைப்பக்கம் இருப்பது தெற்கு.இப்பொழுது, எல்லோரும், அப்படியே திரும்பி நில்லுங்கள்.ம்ம்..ராஜேஸ்வரீ, இப்பொழுது சொல், உன் முன்னாடி இருக்கும் திசை என்ன?
நான் : கிழக்கு டீச்சர்!!
டீச்சர் : சரியாய் சொல்லிவிட்டாய் !, இன்று.
டீச்சர் : இப்பொழுது, எல்லோரும், அப்படியே திரும்பி நில்லுங்கள். ம்ம்.. ரம்யா இப்பொழுது நீ சொல், உன் முன்னாடி இருக்கும் திசை என்ன?
ரம்யா : மேற்கு டீச்சர் நான் (அவசர அவசரமாக!!) : டீச்சர், தவறாக சொல்லி விட்டாள்!. நம் முன் இருப்பது எப்பொழுதும் கிழக்குதானே?!?!
டீச்சர் : (என்னைப் பார்த்து, ஒரு முறைப்பாய்) வெளியே சென்று, நன்றாக நான் சொன்னதை நினைவு படுத்தி, படித்து விட்டு வா!!!
சிறிது நேரத்திற்க்குப் பிறகு, "ராஜேஸ்வரி, உள்ளே வா, திரும்பி, நில். உன் முன்னாடி இருக்கும் திசை என்ன?
நான் : கிழக்கு டீச்சர்!!

அதற்க்கப்புறம், என் கையில் இருந்த புத்தகம், வெளியே, பறந்ததும், நான், ஒரு மணியளவு முட்டி போட்டுக் கொண்டிருந்ததும், பசுமையான நினைவுகள். நீண்ட நாட்களுக்கு, எது மேற்கு, என்கிற, சந்தேகம், எனக்கு இருக்கத்தான் செய்தது. இப்பொதும், யாருக்காவது, வழி சொல்லும் கட்டாயம் நேர்ந்தால், சத்கியம்மாக திசையை வைத்து சொல்வதேயில்லை. எல்லம் சுசீலா டீச்சர் ஞாபகம் தான்!!!

மனிதர்கள் நிறைந்த சமுதாயத்தில் மரங்களுக்கு இடமேது?

எனது அலுவலகத்தின் வாசலில், அழகிய பூத்துக்குலுங்கும், மரங்கள் இருந்தன. 6வது மாடியில் இருந்து அழகாய் அவை அசைவதை ரசித்து இருக்கிறேன். மழைக்காலங்களில், அவை பசேலென்று கண்ணுக்கு விருந்தளித்ததை நினைவு கூர்கிறேன்.

மனிதன் நடக்கவும், காரில் சொகுசாய் போகவும், பாலம் கட்ட, மரங்கள், இடைஞ்சலாகிப் போனதால், வெட்டி வீழ்த்திவிட்டனர்.

என் மனம் அழுகிறது. மரமே, இங்கு மனித எண்ணிக்கை அதிகப் பட்டுவிட்டது, அதனால் மரங்களுக்கு இங்கு இடமில்லை!

எங்கேயாவது காட்டில், மறு ஜென்மம் எடுத்துக்கொள்!!!

My Regrets in my life so far.........

1) Why am i a woman?
2) When I lost a colourful bag at my school when I was in II std
3) When I could not get through medical seat
4) Never I could impress my mother-in-law
5) Never I could impress my husband with my cooking
6) Never I was recognized by my brother and sister-in-law
7) Never I am able to involve in stock broking
8) Why my kids complaing that I am always driving them
.........

this will continue

Proud moments in my life so far.........

1) When I got a small silver coin for reciting the "Thiruvambavai' at my school when I was in
III std
2) When my big brother-in-law bought me a golden watch
3) When I got into my first job and got my first salary
4) When I gave birth to my Son
5) When I went to the US
6) When I got my salary in US $
7) When I learnt to drive around with confidence
8) When my husband bought me a house at R.A.Puram
9) When I got appreciation message delivered by Marlin, my American Manager
10) When my son scored 83% in French
11) When I got my IBM SOA certifications
12) Whenever I think of my husband!!!

நான் வாழும் சமுதாயம்!!!

அன்பிற்க்கு அம்மா!
புன்னகைக்கு அப்பா!
பாசத்திற்க்கு பெரிய அக்கா!
கலக்கலுக்கு சிறிய அக்கா!
இதுவரையில் புரிந்து கொள்ள முடியாத ஒரு உறவு, அண்ணி!
குழப்பத்தின் சிகரம் அண்ணன்!
சொகுசிற்கு கணவர்!
அதன் ஒரு எடுத்துக்காட்டு : மாமியார்!
நல்ல நட்பிற்க்கு சிறிய நாத்தனார்!
புலம்பலுக்கு பெரிய நாத்தனார்!
சும்மா ஒரு பேச்சிற்க்கு மட்டுமே மைத்துனர்கள்!
சோம்பல் உறவுகள், ஓரகத்திகள் எனப்படும் சகோதரிகள்!
பொறாமைப் பார்வை பார்க்கும் தூரத்து உறவுகள்!
நம்மை மீறத்துடிக்கும் பிள்ளைகள்!
எதற்க்கும் ஒத்து வராத அண்டை வீடுகள்!
இதுதான் நான் வாழும் சமுதாயம்!!!